Tradycja wróżb andrzejkowych sięga, prawdopodobnie czasów pogańskich. Wiadomo, iż wróżby te odbywały się w wigilię św. Andrzeja. Patronem tego dnia jest Św. Andrzej z Galilei. Imię Andrzej pochodzi z greckiego, oznacza siłę i odwagę. 
Gdy powstawała ta tradycja, wieczorem w wigilię imienin Andrzeja, spotykały się panny. Podczas wróżb  andrzejkowych dziewczęta miały dowiedzieć się jak poznają kandydata na męża oraz która panna pierwsza wyjdzie za mąż. Kobiety zamężne nie brały w tym udziału, ponieważ ich los,  był już przesądzony. Wierzono, że przyszłość objawiają duchy, które zstępują na ziemię. Kawalerowie nie brali udziału w andrzejkowych wróżbach, ponieważ mieli swój własny wieczór. Mężczyźni wróżyli sobie w noc poprzedzającą dzień Św. Katarzyny.

Dawniej andrzejki obchodzono z wielką powagą. Obecnie to okazja do świetnej zabawy  i spotkania towarzyskiego. Tak też było w naszej szkole wróżby i dyskoteka, podczas których wszyscy świetnie się bawili. Ten jedyny wieczór w roku, ma magiczną moc,  więc warto wspomóc wróżbę, silnym pragnieniem jej spełnienia. To takie prawdziwe zaklinanie losu - im bardziej czegoś pragniecie, tym większa szansa spełnienia i realizacji marzeń.